وبلاگ

به طور کلی سطوح مختلف دانه پرچرب کلزا و فرآیند اکستروژِن و افزودن آنزیم خوراکی بسته به هدف تولید (وزن بدن ضریب تبدیل و ..) وسن جوجه متفاوت بود. با در نظر گرفتن دوره رشد 42 روزه و بر اساس شاخص تولید استفاده از دانه کلزا تا 10 درصد جیره قابل توصیه می باشد. همچنین استفاده از فرآیند اکستروژن نیز می تواند باعث افزایش شاخص تولید شود. اما استفاده از مکمل آنزیمی فقط با در نظر گرفتن دوره رشد 28 روزه و سنین کمتر باعث افزایش شاخص تولید گردید و با افزایش طول دوره پرورش اثر استفاده از آنزیم بر شاخص تولید کاهش یافت. با در نظر گرفتن کمترین هزینه خوراک به اضافه وزن بعنوان یک شاخص اقتصادی باز هم استفاده از 5 و 10 درصد دانه کلزا و استفاده از مکمل آنزیمی باعث کاهش هزینه خوراک به اضافه وزن گردید اما فرآیند اکسترود اثر معنی داری بر این صفت اقتصادی نداشت.

مقدمه:
به گزارش خوار و بار جهانی1(FAO) 26 درصد از جمعیت کشورهای در حال توسعه دچار فقر غذایی هستند. این موضوع باعث شده که غذا و تأمین آن جزو مهمترین برنامه های دولت ها باشد. بنابراین برای تولید و تأمین مواد غذایی بایستی زمینه های تولید پایدار فراهم باشد یعنی   کشورها قادر به تأمین غذای کافی برای جمعیت در حال رشد خود باشند. به گزارش وزارت جهادکشاورزی مصرف سرانه گوشت مرغ کشور در سال 1391 به ازای هر نفر 25 کیلوگرم بوده است که در مقایسه با گوشت قرمز(15 کیلوگرم در سال) در جایگاه بالاتری قرار دارد. بنابراین مرغداران مهمترین تأمین کنندگان پروتئین حیوانی در کشور و همچنین در دیگر کشورهای در حال توسعه هستند.

با توجه به رشد روزافزون جمعیت، افزایش سرانه مرغ و نیاز رو به رشد کشورهای در حال توسعه به تولید گوشت مرغ و محدودیت منابع غذایی مورد استفاده، یافتن منابع جدید غذایی، روش های مختلف فرآیند و برنامه های تغذیه ای که موجب افزایش راندمان کمی و کیفی تولیدات طیور می شود، اهمیت بیش از پیش پیدا کرده است.

پرورش طیور در اکثر نقاط دنیا به دلیل سهولت انجام کار ، کارآیی بالا و ارجحیت اقتصادی حائز اهمیّت فوق العاده ای می باشد بطوریکه بیشترین سرمایه گذاری ها را در جهان بعد از صنایع نفت به خود اختصاص داده است (زهری،1365). علیرغم تولید نسبتاً زیاد گوشت مرغ در کشور، از نظر خوراک طیور وابستگی شدیدی به منابع خارجی وجود دارد و برای تأمین خوراک صنعت طیور بطور سالانه ارز قابل توجهی مصرف می گردد. در این راستا برای بخشی از نیازها می توان از دانه کلزا بهمراه سایر منابع مناسب داخلی بعنوان جایگزین بخشی از خوراک طیور وارداتی استفاده نمود .

گیاه کلزا به دلیل اینکه در بیشتر اقلیم ها ودر شرایط مختلف آب و هوایی قادر به رشد می باشد٬ ودر مناطق شمالی تر که جهت کشت سویا مناسب نیستند به راحتی به عمل می آید، گزینه بسیار خوبی برای تامین پروتئین و انرژی می باشد. دانه کلزا به دلیل داشتن چربی و پروتئین بالا می تواند به عنوان یک مکمل انرژی و پروتئین در خوراک طیور مورد استفاده قرار گیرد. میزان اسیدآمینه های گوگرد دار(متیونین و سیستئین) در دانه کلزا نسبتاً بالا و از نظر پروفایل اسیدآمینه ای مناسب می باشد. همچنین دانه کلزا دارای میزان متنابهی از اسیدهای چرب ضروری امگا 3 و امگا 6 می باشد که در صورت استفاده در خوراک طیور امکان تجمع آنها در محصولات نهایی طیور و افزایش کیفیت این محصولات وجود دارد. با این وجود دانه کلزا دارای مواد ضد تغذیه ای همچون پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای2(NSP) گلوکو زینولات ها، اسید اروسیک، سیناپین و اسید