ات علمی – پژوهشی آن کشورها دارد و تولیدات علمی موتور محرکه برای کشورها به حساب میآید. امروزه، تحقیقات پس از آموزش نیروی انسانی به مثابه یکی از ستون های لازم برای توسعه سالم فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تلقی میگردد و فرض توسعه یافتگی در دراز مدت، بدون تاسیس یک نظام تحقیقاتی در کشور، فرض محال است زیرا خوداتکایی در علم و فن آوری باعث بوجود آمدن تحرکی کیفی و پویا در چرخه تحقیقات هر جامعه میباشد (سلیمانی، 1387).
برای تولید علمی و ایجاد تحقیقات و پژوهش نیاز به ایجاد برنامه ریزی و راهبردهایست تا بتواند منجر به توسعه علمی و پژوهشی شود. در این راهبردها باید اهداف لازم برای رسیدن به تحقیق و پژوهش با کیفیت لحاظ گردد تا به یک شکوفایی علمی در جامعه دست یافت.
در جامعه ایران امروز، به رغم این که سالانه درصد اندکی از تولید ناخالص داخلی صرف امور پژوهشی میشود، با این حال، این نسبت به دلیل وجود پاره ای مسایل و موانع از قبیل موانع مالی، تجهیزاتی، مدیریتی، ساختاری و فرهنگی از وضع مطلوبی برخودار نیست. علم و پژوهش در جامعه ایران علاوه بر اصول، روش و ابزارهای پژوهشی دارای الزاماتی است که بدون آن امکان انجام تحقیق عینی و شناخت دقیق پدیده ها و مسایل وجود نخواهد داشت (طایفی، 1380).
با این حال کشور ما در سالهای اخیر رشد علمی بسیار خوبی داشته است. در مجله ساینس متریکس[1] با عنوان30 years in science: secular Movements in knowledge creation به این مسئله پرداخته شده است که سرعت رشد علمی در کشورهای خاورمیانه افزایش یافته (تقریبا چهار برابر جهانی )که ایران و ترکیه در راس این کشورها می باشند. به طور خاص، ایران یکی از سریع ترین ظرفیتهای علمی را داشته که جهان در طول این دو دهه به خود دیده است ودر توجیه پیشرفت حیرت انگیز ایران این گونه می نویسند که ” شواهد مربوط به رشد و تاکید روی زیررشته ها و راهبردها نشان میدهد که این امر ممکن است ناشی از برنامه توسعه فن آوری هستهای بحث برانگیز ایران باشد”(آرچمبولت[2]، 2010).
بدون شک نقش دانشگاه ها به عنوان پایگاه های علمی بسیار مهم است. به نظر بالدوین[3](1985) دانشگاه یا دانشکده در واقع همان وجود مجموعه اعضای هیات علمی آن است و آنان ارزشمندترین و اساسی ترین منابع یک دانشگاه هستند. تجهیز یک موسسه به علم، دانش، توان قابلیت ها حرفه ای، و تعهد و انگیزه واقعی آموزش و پژوهش کیفی در نبود اعضای هیات علمی غیر ممکن است (دون[4]، 1998). دانشگاه یکی از پر ارزشترین منابعی است که جامعه برای پیشرفت و توسعه در اختیار دارد که می تواند سبب گسترش تواناییها و ظرفیت های فکری، کیفیت، دانش و مهارتهای فنی، خلاقیت و نوآوری شود. همچنین این نهاد باعث افزایش توان قابلیت های انسان برای حل مسائل اقتصادی و اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و همچنین بهره مندی از منابع، دستاوردها، و امکانات جامعه و به طور کلی، شرایط بهبود زندگی مادی و معنوی افراد جامعه گردد. از سویی پیوندی که اطلاعات و جامعه با یکدیگر برقرار کرده اند و نیازی که جامعه برای حل مسائل مختلف به اطلاعات دارد، موجب شده که تمامی پدیدههای جامعه نیازمند اطلاعات گردند و تحول پدیدههای اجتماعی در گرو ارتقای سطح دانش افراد جامعه باشد. در این بین نظامهای آموزش عالی و کارکردهای مختلف آن به عنوان مهم ترین و موثرترین ابزار جوامع برای مقابله با چالشهای هزاره سوم و توسعه دانش مدار و جامعه ای دانایی محور مطرح میباشند. بنابراین، پیوند آموزش عالی بخشهای مختلف جامعه می تواند در راستای رشد و اعتلای جامعه از اهمیت و جایگاه بسیار ضعیفی برخوردار باشد ( قاسمی،حسینی، و حجازی، 1388).
تولیدات علمی به شکلهای مختلفی وجود دارد. کتابها، پایان نامهها، طرحهای پژوهشی، ثبت اختراعات، و مقالات تحقیقی
سایت های دیگر :
فرم در حال بارگذاری ...
