لبد که افراد جهت کسب تخصص در علوم و رشته های تحصیلی ، وارد دانشگاه شوند و با توجه به انبوه جمعیت نوجوان در کشور ما ، ادامه تحصیل در دانشگاه ها به آرزوی بیشتر دانش آموزان و خانواده های آن تبدیل شده است. حال بدیهی است در میان این همه داوطلب کنکور ،هر ساله با توجه به ظرفیت محدود دانشگاه ها عده کمی می توانند از سد کنکور گذشته و وارد دانشگاه شوند . خود این شرایط و انتظارات جمعیِ والدین و جامعه سبب شده که هر ساله خبر برگزاری کنکور، حتی به تیتر اول رسانه های کشور در آید. طبیعی است در چنین فضایی هر مدرسه و خانواده ای بر آن است دانش آموز و فرزند خود را آماده روانه این آزمون کند . تعداد و رشد قارچ گونه مؤسسات آموزشی آزاد از این حکایت دارد که این آمادگی از منظر دانش آموز و اولیا ی مدرسه به انباشت و یادگیری مطالب درسی تعبیر شده و به شرایطی که دانش آموز در آن اطلاعات و دانش های خود را انتقال می دهد کمتر توجه شده و خود همین مسأله سبب شده بسیاری از داوطلبان شرایط روانی لازم جهت شرکت در آزمون را در خود مهیا نکنند و از این سبب نتوانند آنطور که باید مطالب آموخته شده را به پاسخ نامه انتقال دهند.
در این پژوهش ، تلاش شده موضوع اضطراب به عنوان یکی از پارامترهای مهم در فرایند برگزاری آزمون ها مورد توجه قرار گیرد وتأثیر آرام سازی عضلانی و درمان شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان پیش دانشگاهی بررسی گردد. به عبارتی سعی شده کارایی این دو روش درمانی در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان در یک جامعه آماری در شهر کرمانشاه بررسی و مورد مقایسه گردد. البته در این میان تفاوت های جنسی به عنوان متغیر تعدیلگر نیز لحاظ شده است . امید آنکه این پژوهش به عنوان یک گام کوچک در عرصه ای بزرگ ومهم ، مورد قبول اساتید محترم وصاحب نظران واقع گردد .
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق بررسی مقایسه کارایی دو روش درمانی درمان شناختی رفتاری و آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب امتحان بود . نمونه تعداد 90 نفر از دانش آموزان دختر و پسر بودند که از میان افراد دارای اضطراب بالا به شیوه ی نمونه گیری تصادفی انتخاب و در 6 گروه 15 نفری قرار داده شدند. برای سنجش اضطراب ، آزمون اضطراب امتحان قاسم زاده(1375) استفاده گردید.
نتایج نشان داد: تفاوت تأثیر درمان شناختی رفتاری و آرامش عضلانی در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان معنادار نمی باشد . اما میزان اضطراب آزمودنی های شرکت کننده در هر کدام از روش های درمانی مذکور به تنهایی در مقایسه با گروه گواه ،کاهش معناداری را نشان می دهد. همچنین آزمون تحلیل دو عاملی فرضیه ی اثر متقابل جنسیت و روش های درمانی را تایید نکرد.
واژه های کلیدی: درمان شناختی رفتاری ، آرام سازی عضلانی
بیان مسأله
در حالیکه تدریس و یادگیری مطالب آموزشی به عنوان عوامل پیش برنده یا بازدارنده دانش آموزان در میدان فعالیت و آزمون های آموزشی مورد توجه والدین ، معلمان و پژوهشگران هست ، با این وجود تغییر حالت های روانی و برانگیختگی آشکار فراگیران در مقابله با وضعیت خاص بعضی از آزمون ها کمتر مورد توجه بوده است .
پژوهش های مختلفی در سطوح جهانی به بررسی اضطراب امتحان پرداختند . کسیدی و جانسون[1] ( 2002 ) در پژوهشی که به بررسی اضطراب امتحان [2] در میان دانش آموزان پرداختند ، دریافتند که سطوح بالای «اضطراب امتحان » به طور معنی داری با نمرات پایین در درس امتحانی رابطه داشتند . همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین سطوح متعادل برانگیختگی هیجانی با نمرات بالا در آزمون رابطه وجود دارد .
در پژوهشی دیگر در همین راستا یونسوک هونگ [3] ( 2003 ) به بررسی اثرات زمانی ، اضطراب امتحان ، تصور دشواری
سایت های دیگر :
فرم در حال بارگذاری ...
