وبلاگ

در برخی از دیدگاه ها گفته می شود كه هنگامی احساس اضطراب دست می‌دهد كه فرد با موقعیتی روبرو شود كه كنترلی بر آن ندارد بطور كلی كنترل ناپذیر بودن آنچه روی می دهد و احساس درماندگی در برابر آن باعث می‌شود كه فرد در موقعیتی فشار زا قرار گرفته احساس اضطراب نماید. هر آدمی برای رویارویی با موقعیت فشار زا روش خاص خود را دارد گاهی فرد هیجان را در مدار توجه قرار می دهد و بجای درگیری با مساله اضطراب زا سعی می كند، به طرق دیگری از اضطراب خود بكاهد، گاهی خود مساله را در مدار توجه قرار می دهد. موقعیت اضطراب زا را ارزیابی می كند و سپس دست به كاری می زند تا آن موقعیت را تغییر دهد یا از آن اجتناب نماید. (هیلگارد به 1369) اگر چه مقدار محدودی اضطراب برای رشد بشر ضرروی است ولی مقدار آن نیز باعث اختلال رفتار می شود واغلب اوقات شخص را مجبور به نشان دادن رفتار نوروتیك یا پسیكوتیك می نماید (شاملو، 1369). موقعیت های گوناگون زندگی خانوادگی اجتماعی تحصیلی، شغلی همگی می‌توانند عوامل تنش زا را ایجاد و یا تشدید نمایند. چنانچه فردی در یك موقعیت خاص شغلی قرار گرفته باشد كه همواره استرس، نگرانی ترس ویژگی شغلی او را تشكیل دهد خود او نیز حالت های اضطراب را تجربه می كند و این موقعیت های اضطراب زا تا حدودی بهداشت روانی فرد را بر هم می زند. بدین ترتیب می بایست با تحقیق هر چه بیشتر در زمینه عوامل اضطراب زا و غلبه بر آنها به نحو طبیعی و صحیح موقعیت های تنش زا را كاملا درك نموده و راه مقابله با آن را ایجاد نمائیم تا شاید بتوان تا حدود زیادی معضل بزرگ جامعه امروزی كه مسائل ناشی از اضطراب است را از بین ببریم. افسردگی بیماری بسیار شایعی است كه با وجود تحقیقات دامنه‌دار در‌ مورد علل، علائم و طرق درمان آن متاسفانه در بیشتر جوامع امروزی و از جمله جامعه خود ما توجه به آن مبذول نشده است. علائم افسردگی را تا مدتها به عوامل دیگری چون ضعف اعصاب، عصبانیت هیپوكندریاك و غیره نسبت می‌دادند به همین سبب تشخیص صحیح و درمان آن به تعویق می انجامید (امانت 1338). بیماری افسردگی بیماری است كه خصوصیت اول و عمده آن تغییر خلق است و شامل یك احساس غمگینی است كه از یك ناامیدی خفیف تا احساس یاس شدید ممكن است نوسان داشته باشد. این تغییر خلق نسبتا ثابت و برای روزها، هفته ها، ماه ها یا سال ها ادامه دارد. افسردگی بر روی كل ارگانیسم اثر می كند و تمام حوزه های زندگی یك فرد را تحت تاثیر قرار می دهد این اثر در احساسات، نیرو، كشش، فكر كیفیت، علائق فرد نمایان می شود (وهابزاده، 1364). منظور از اختلالات عاطفی گونه هایی از سازمان یافتگی های مرضی است كه در وهله نخست دگرگونی و فروریختگی خلق و خوی در آنها بصورتی بارز به چشم می خورد، رفتارهایی كه در این حالات مشاهده می شود در دو قطب كلی شادی غمگینی مشاركت دارند، وجود بی نظمی هایی در تفكر منطقی و محتوای آن در افسردگان بدون توجه به نوع آنان به ثبت رسیده است (منصور و دادستان، 1368). در روانپزشكی، افسردگی را تغییر خلق در جهت غمگینی می دانند، بارزترین علامت بیماری افسردگی همانا خلق افسرده ایست كه به درجات مختلف ممكن است پدید آید. در پاره ای از موارد خلق افسرده ممكن است تنها علامت بیماری باقی بماند به هر حال در این بیماری كلیه اعمال حیاتی متناسب با خلق افسرده تغییر می كند. (اخوت و جلیلی، 1363). همانطور كه میدانیم افسردگی تنها علامت عاطفی نیست و همراه با افسردگی، بیخوابی و بی اشتهایی، خودكشی، احساس بی ارزش و فراوان دیده می شود. حدود افسردگی گاهی با موقعیت موجود متناسب نیست و گاهی حتی خود فرد از آن آگاهی ندارد. (پور افكاری، 1364). تقریبا هر كس گهگاه احساس افسردگی می كند اكثر ما گاهی وقتها احساس غم ورخوت می كنیم و به فعالیتهای لذت بخش علاقه ای نشان نمی دهیم. افسردگی پاسخ طبیعی آدمی به فشارهای زندگی است. عدم موفقیت در تحصیل یا كار از دست دادن یكی از عزیزان و آگاهی از اینكه بیماری یا پیری توان ما را به تحلیل می برد از جمله موقعیت هایی هستند كه اغلب موجب بروز افسردگی می شوند افسردگی تنها زمانی نابهنجار تلقی می شود كه با واقعه ای كه رخ داده متناسب نباشد و یا فراتر از حدی كه برای اكثر مردم نقطه آغاز بهبود است ادامه یابد (براهنی و همكاران، 1368). افسردگی واكنشی است كه در نتیجه پیدایش موقعیتهای نامساعد ایجاد می گردد و از لحاظ پزشكی یك نوع آزردگی است كه فعالیت و قابلیت حیاتی جسمانی و عقلانی فرد را كاهش می دهد. و بطور خلاصه می توان گفت كاهش یافتن نیرو و فعالیت جسمانی روانی موجب آزردگی می باشد. (آگاه، 1355).