پژوهش حاضر به منظور ساخت و هنجاریابی آزمون سازگاری تحصیلی انجام گرفته است. برای ساخت این آزمون تمام آزمونهای مربوط به سازگاری مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند و بعد از انجام مصاحبه با تعدادی از دانشجویان و حذف و تغییر تعدادی از سؤالها و تأیید روایی محتوایی و روایی صوری توسط استادان روانشناسی ،پرسشنامهای در 6 خرده مقیاس (سازگاری با دانشگاه و دانشکده،سازگاری با دوره و رشته تحصیلی،سازگاری اجتماعی و بین فردی،سازگاری عاطفی،خودیابی و هدفمندی،سازگاری با مهارتهای تحصیلی و آموزشی) با 152سؤال تهیه شد.این پرسشنامه روی گروه نمونه اجرا شد.جامعه پژوهش حاضر را تمام دانشجویان شهر قزوین تشکیل می دهند.ازمیان چهار دانشگاه بزرگ قزوین و دو مؤسسه ی غیر دولتی تعداد 411 نفر به عنوان نمونه به صورت خوشهای انتخاب شدند.سؤالات با روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تحلیل شده و با بهره گرفتن از روش کرونباخ میزان پایایی آزمون به دست آمد و نقاط برش آزمون نیز تعیین شد و سؤالاتی را که همبستگی کم یا منفی با خرده مقیاس مربوطه داشتند از پرسشنامه حذف شدند و نسخه نهایی با 138 سؤال تنظیم شد.نتایج نشان داد که با توجه به آلفای کرونباخ به دست آمده برای کل آزمون(94/0=α) پرسشنامه از پایایی بالایی برخوردار است.
کلید واژه ها:سازگاری تحصیلی،هنجاریابی
فصل اول
کلیات
در این فصل، ابتدا مقدمه ای در مورد سازگاری و اهمیت آن برای دانشجویان بیان شده است .در بخش بیان مسأله، بعد از تعریف سازگاری و سازگاری تحصیلی، ابعاد مختلف سازگاری تحصیلی شرح داده شده است.نبود ابزاری جامع و به روز برای سنجش سازگاری تحصیلی به طوری که بیشتر مؤلفه ها را در بر بگیرد ضرورت پژوهش حاضر را نشان می دهد.این پژوهش دو هدف اصلی را دنبال می کند که عبارتند از 1.بررسی شرایط فعلی و ابزارهایی که برای اندازه گیری سازگاری تحصیلی به کار برده می شوند.2.تهیه پرسشنامه ایی که بتواند سازگاری تحصیلی را اندازه گیری کند و از پایایی و روایی بالایی برخوردار باشد.در آخر، روشی را که برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش مناسب است معرفی می گردد.
مقدمه
تحصیل در دانشگاه برای تعداد زیادی از دانشجویان اعم از دختران و پسران همراه با نگرانی و فشار است.محیط آموزشی و قوانین جدید، انتظارات متفاوت از دوران پیشین،آغاز زندگی مستقل و ورود به دنیای بزرگسالی و شکل گیری روابط انسانی و صمیمانه، شرایط نوینی است که نیازمند اتخاذ راهبردهای جدید است.سازگاری[1] فرایندی است پویا که طی آن فرد سعی می کند تا بین آنچه که انجام میدهد و یا میخواهد انجام دهد و همچنین با آنچه که محیط و جامعه تقاضا می کند توازن برقرار کند.درروان شناسی، سازگاری فرایندی کم و بیش آگاهانه فرض میشود که بر پایهی آن فرد با محیط اجتماعی، طبیعی یا فرهنگی انطباق[2] مییابد.این انطباق مستلزم آن است که فرد خود را تغییر داده یا اینکه فعّالانه تغییراتی در محیط ایجاد نماید و در نتیجه هماهنگی لازم بین فرد و محیط ایجاد میشود. زندگی دانشجویی برای آنهایی که به دانشگاه وارد میشوند شرایط تازهای است و درعین حال تنیدگیهای خاص خود را دارد.بسیاری از دانشجویان بدون آشنایی با فرهنگ دانشگاه وارد آنجا میشوند و نمیدانند استادان از آنها چه میخواهند، هدفاز انجام دادن تکلیف چیست و روش نمر
سایت های دیگر :
فرم در حال بارگذاری ...