وبلاگ

ه طبیعی است، با این هدف که بتواند خویشتن و هم چنین ویژگی های درونی خود را بشناسد و به آن عمل کند دراین نوع درمان به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درون خود را ازطریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال ازطریق آن با سخن گفتن، مشکلات خودرا بیان می کنند (اکسلاین 1369 ص 20).
بازی[3] و بازی درمانی[4] از زمره‌ی روشهایی است که نتایجی مفید وقابل توجهی را ارائه نموده و به شیوه ای مثبت به رفتارهای هیجانی و تکانشی تعادل می‌بخشد بازی باعث کاهش تنش های ناشی از فشارهای محیطی، ایجاد احساس راحتی و آرامش در فرد بازی کننده می شود (هارویز 1979).
از زمره‌ی بازیهای درمانی، شن بازی درمانی، تکنیکی است غیرکلامی که درآن کودک با ساختن دنیای خود در سینی شن به بیان تعارضات، تمایلات و هیجاناتش می پردازد و درجریان خلق صحنه توسط کودک، درمانگر نقش مشاهده گر صامت را بازی می کند، تعبیر و تفسیر انجام می پذیرد تا زمانیکه چندین سینی توسط کودک در مدت زمان معینی ساخته می شود (محمدی 1384 ص 10).
بیان مسئله
درسالهای اخیر آگاهی ما، درمورد تحرک بیش از حد به میزان چشمگیری افزایش یافته و نیز توجه ها از میزان فعالیت، به نارساییهای توجه و سپس به مسایل گسترده تر رشد اجتماعی تغییر جهت داده است (بارکلی 1981).
این اختلال معمولاً اولین بار در دبستان تشخیص داده می شود یعنی زمانیکه سازگاری با مدرسه دچار اختلال شده است (انجمن روانپزشکی آمریکا 1994).
میزان شیوع این اختلال دربین پسرها و دخترها 6 به 1 است همچنین دخترها نسبت به پسرها علایم افسردگی، انزوای اجتماعی، اضطراب و پریشانی بیشتری از خود نشان می دهند (بارکلی 1996).
ازمهمترین علایم مورد نظر والدین در اوان کودکی آن است که فرزندشان فعالیت شدیدی دارد. نیازمند حمایت و مراقبت بسیاری جهت جلوگیری از حوادث یا صدمات احتمالی است. تندخویی، بدخوابی (که همیشه وجودندارد) سخت بودن، پرخاشگری یا تعامل ناپخته با خواهران و برادران یا بچه های دیگری که کودک ممکن است با آنها برخورد داشته باشد دیده می شود (ایمان زاده 1377 ص 26).
همانطور که قبلاً درمقدمه عنوان شد، بازی درمانی از زمره‌ی روشهایی است که برای کاهش علایم اختلال کمبود توجه- بیش فعالی توصیه می شود.
بازی برای کودکان همانند کلام برای بزرگسالان است. بازی وسیله ای است برای بیان احساسات، برقراری روابط، توصیف تجربیات، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفایی، فعالیت بازی در واقع تلاش کودک برای کنارآمدن با محیط است که ازطریق آن خود را می یابد و دنیا را درک می کند . مشکلاتی که کودکان تجربه می‌کنند جدای از آنهاست. بنابراین بازی درمانی با ساخت درونی پویایی کودک همراه با یک دیدگاه پویای متناسب با آن سازگار می باشد (لندرث 1381 ص 9).
یک سوال قابل طرح دررابطه با کودکان بیش فعال این است که چرا درعده ای از این کودکان پرخاشگری بعنوان، یکی از علائم ثانویه وجود دارد که سبک وروش برخورد والدین (بعنوان ویژگی های فردی آنان) درمقابل رفتارهای کودک متفاوت می باشد (ایمان زاده 1377 ص 6).
با این وجود، شن وسیله‌ی خوبی برای بازیهای تهاجمی کودک بشمار می‌رود، زیرا شن را می توان با ایمنی بیشتری پرتاب کرد. عروسکها و اسباب بازیهای دیگر را میتوان میان آن مدفون کرد ویا بعنوان آب، برف، زمین جهت دفن و یا بمب استفاده کرد. درحقیقت شن وسیله‌ی مناسبی برای پاسخگویی به طیف گسترده ‌ی تخیلات کودک است (اکسلاین 1369 ص 62).
ضرورت و هدف پژوهش
درعرصه‌ی آموزش و پرورش امروزه متخصصین، صاحب نظران، حتی معلمین و مربیان با دانش آموزانی با مشکلات و اختلالات رفتاری و عاطفی بسیاری برخورد می نمایند. این اختلالات رفتاری تا حد زیادی وضعیت تحصیلی و رشد اجتماعی کودان راتحت الشعاع خود قرار داده تا آنجا که این کودکان نمی توانند به درستی مسیر سالم وتکاملی رشد را بپیماید. از این رو باید چاره

ادامه مطلب

سایت های دیگر :