وبلاگ

آزمایشی به منظور مطالعه سطوح مختلف دانه پر چرب کلزای اکسترود شده و مکمل آنزیم چند گانه (کمین WP) بر عملکرد تولیدی و اقتصادی جوجه های گوشتی سویه کاب 500 انجام پذیرفت. در این آزمایش از 468 قطعه جوجه یکروزه از هر دو جنس به صورت فاکتوریل 3×2×2 (سه سطح دانه کلزا: 5، 10 و 15 درصد × دو سطح فرآیند اکستروژن و خام × دو سطح استفاده و یا عدم استفاده از آنزیم چندگانه) و در 3 تکرار 13 قطعه ای جوجه استفاده گردید. صفات تولیدی همچون مصرف خوراک، وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی و همچنین در پایان دوره های پیشدان، میاندان و پسدان اندازه گیری و محاسبه شد و بر اساس اطلاعات عملکردی شاخص تولید، هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی در فواصل سنی 1-28، 1-35 و 1-42 روزگی محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف خوراک در فواصل سنی 1-10، 1-25 و 1-42 روزگی به طور معنی دار تحت تاثیر تیمار های خوراکی قرار نگرفت (05/0 < P) اما وزن بدن جوجه ها در صورت استفاده از 15 درصد کلزا نسبت به سطوح 5 و 10 به طور معنی دار کاهش یافت (05/0 > P). فرآیند اکستروژن به طور معنی دار باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک در طول دوره پرورش (1-42 روزگی) گردید اما استفاده از سطح 15 درصد کلزای پرچرب منجر به افزایش معنی دار ضزیب تبدیل خوراک گردید. شاخص تولید در سطوح 5 و 10 درصد دانه کلزا اختلاف معنی دار نداشت اما استفاده 15 درصد دانه کلزا در جیره باعث کاهش معنی دار شاخص تولید گردید. فرآیند اکستروژن به طور معنی دار شاخص تولید را در 1-28 و 1-35 روزگی بهبود بخشید. استفاده از آنزیم چندگانه فقط در 1-28 روزگی باعث بهبود شاخص تولید شد. هزینه خوراک به اضافه وزن به طور معنی دار تحت تاثیر فرآیند اکستروژن قرار نگرفت اما عدم استفاده از آنزیم و سطح 15 درصد دانه کلزا باعث افزایش هزینه خوراک به اضافه وزن گردید. به طور کلی سطوح مختلف دانه پرچرب کلزا و فرآیند اکستروژِن و افزودن آنزیم خوراکی بسته به هدف تولید (وزن بدن ضریب تبدیل و ..) وسن جوجه متفاوت بود. با در نظر گرفتن دوره رشد 42 روزه و بر اساس شاخص تولید استفاده از دانه کلزا تا 10 درصد جیره قابل توصیه می باشد. همچنین استفاده از فرآیند اکستروژن نیز می تواند باعث افزایش شاخص تولید شود. اما استفاده از مکمل آنزیمی فقط با در نظر گرفتن دوره رشد 28 روزه و سنین کمتر باعث افزایش شاخص تولید گردید و با افزایش طول دوره پرورش اثر استفاده از آنزیم بر شاخص تولید کاهش یافت. با در نظر گرفتن کمترین هزینه خوراک به اضافه وزن بعنوان یک شاخص اقتصادی باز هم استفاده از 5 و 10 درصد دانه کلزا و استفاده از مکمل آنزیمی باعث کاهش هزینه خوراک به اضافه وزن گردید اما فرآیند اکسترود اثر معنی داری بر این صفت اقتصادی نداشت. مقدمه: به گزارش خوار و بار جهانی1(FAO) 26 درصد از جمعیت کشورهای در حال توسعه دچار فقر غذایی هستند. این موضوع باعث شده که غذا و تأمین آن جزو مهمترین برنامه های دولت ها باشد. بنابراین برای تولید و تأمین مواد غذایی بایستی زمینه های تولید پایدار فراهم باشد یعنی کشورها قادر به تأمین غذای کافی برای جمعیت در حال رشد خود باشند. به گزارش وزارت جهادکشاورزی مصرف سرانه گوشت مرغ کشور در سال 1391 به ازای هر نفر 25 کیلوگرم بوده است که در مقایسه با گوشت قرمز(15 کیلوگرم در سال) در جایگاه بالاتری قرار دارد. بنابراین مرغداران مهمترین تأمین کنندگان پروتئین حیوانی در کشور و همچنین در دیگر کشورهای در حال توسعه هستند. با توجه به رشد روزافزون جمعیت، افزایش سرانه مرغ و نیاز رو به رشد کشورهای در حال توسعه به تولید گوشت مرغ و محدودیت منابع غذایی مورد استفاده، یافتن منابع جدید غذایی، روش های مختلف فرآیند و برنامه های تغذیه ای که موجب افزایش راندمان کمی و کیفی تولیدات طیور می شود، اهمیت بیش از پیش پیدا کرده است.