وبلاگ

استفاده نمود . همچنین می توان به ارزیابی دقیق تری به منظور شناخت این اصول و بهره گیری از آن در معماری ایرانی حاضر ، در طی سالهای آینده دست یافت .

پژوهش حاضر پس از بررسی مفاهیم موزه ، تاریخچه  پوشاک در ادوار و اقوام مختلف ، اصول وارزشهای  معماری ایرانی ، نمونه های مشابه ، خصوصیات جغرافیایی شیراز ، برنامه  فیزیکی طرح و معرفی آن پرداخته شده است .

مبحث پوشش و پوشاک در طول تاریخ همواره حائز اهمیتی بوده است و چه بسا که در بررسی روند تاریخی آن شاهد تغییر ، رشد و تکامل صعودی آن بوده ایم. و بلاخص در دوران معاصر که این مسئله از مرز صرفاً «پوشش و پوشاک» گذشته و به صورت یک دغدغه برای عموم مردم درآمد. در پایان قرن 21 دیگر مصرف فقط یک روند اجتماعی-فرهنگی نبوده و به مرامی تبدیل شده است که می توان از خلال تاثیرات آن بر جامعه و خرده فرهنگ های اجتماعی به آمدن دوران جدیدی در تاریخ کشورهای اروپایی پی برد.حال آنکه این مرز و بوم خود صاحب تاریخ لباس غنی می باشد و علاوه بر آن لباس محلی اقوام مختلف ایران نیز دارای مفاهیم ارزشمند و همساز با محیط و اقلیم می باشد که خود می تواند منبع الهام برای لباس مردم امروز ایران باشد. در این پروژه نیز سعی و تمرکز در ایجاد مکانی مناسب بوده که در جهت معیار های اسلامی اجتماعی نظام بتواند با حفظ ارزشهای لباس ایرانی در جهان قدم نهاده باشد.

پس می توان گفت: انسان اول نگاه می کند، سپس می بیند و از آن چه دیده است، استفاده می کند چرا که دیدن، خود مقدمه ای است برای تغییر سمت و سوی جامعه به سمت ایرانی پوشیدن.

فصل اول:

پروپوزال

مقدمه
انسان تنها موجود زنده ای است که علاوه بر پوشش طبیعی وموروثی خود پوششی اضافی وساخت دست خودبر اندامش می افزاید هر چه که کاستن  از این پوشش ثانوی به انسان ها جلوه ای همسان میدهد افزون بر آن وجوه تمایزشان را بیشتر می کند.

تاجایی که لباس اولین میزان تمیز فرد از جمع  و اولین معرف پاره ای  از دیدگاه های او در دیدگاه مخاطبان می شود که شخصیت اجتماعی و خاستگاه قومی و اقلیمی و فرهنگی فرد را حکایت میکند .جایگاه  طبقاتی واجتمایی را بر ملا می کند.خصوصیات صنفی –معیشتی وگاه  حتی رویکرد های  سیاسی –فرهنگی و عقیدتی افراد را شامل می شود .

هر یک از ما اولین ارزیابی هایمان را از دیگران  با برانداز کردن شکل و شمایل و نوع پوشش آنها  آغاز میکنیم  وهر کدام از ما در تلفیقی از خودآگاهی و نادانستگی آن طور لباس می پوشیم  که ترجیح میدهیم  آنگونه باشیم یا آنطور جلوه کنیم .

لب   اس ها همانطور که معرفی کننده  فردیت آدم ها وتعلقات اجتماعی شان هستند به همان  طریق می توانند پوشاننده آن ویژگی ها نیز باشند و باعث انحراف  ذهن انسان  در ارزیابی اولیه از آنها میشود این انحراف به دو گونه ایجاد می شود :

اول به دلیل اینکه تبادل ها و تعادل اجتماعی افراد گاه یکسانی  و شباهت هایی برای مخفی  کردن پاره ای از ویژگی ها که نوع خاصی از لباس معرف آن ویژگی ها نباشد.

استاد شریعتی در کتاب “پدر.مادر ما متهمیم” بیان می کند:بزرگترین  مانع اجرای طرح  استعمار فرهنگی است . یعنی بوک کردن  جامعه مترقی وفرهنگ زدایی روشنفکران .

باید در برابر استعمار فکری  وسلطه اعتقادی و روانی تهیدست  وبی مقاومت وفاقد اصالت تاریخی و شخصیت با لذت انسانی  واستقلال روحی  شوند تا آرام آرام به چنگ آیند و در واقع شناسه فرهنگی نداشته باشند .

مطالعات انجام شده  نشان میدهد که مذهب ،شرایط  و عوامل طبیعی، نوع معیشت  و فعالیت های جنبی تولید و منزلت اجتماعی در شکل گیری  و ترکیب پوشاک محلی هر قومی از عوامل عمده به شمار می آیند.

پوشاک از راه مجموعه ای  علایم مادی به یک نظام ،ارتباطی فرهنگی در میان مردم جامعه برقرار می کند. رمز گشایی از این علایم و دریافت معانی و مفاهیم آن در هر گروه اجتماعی و جامعه  مستلزم درک رفتارهای  اجتماعی و فرهنگی مردم آن گروه و جامعه  و استمرار دوام آن در حیات تاریخی نسل ها است.

در آغاز شکل گیری  اجتماعات بشری و در جامعه های  اولیه پوشاک جنبه  ونقش حفاظتی داشته و برای مصون نگه داشتن  بدن انسان در برابر عامل های طبیعی و اقلیمی آب و هوایی به کار رفته است. بعد ها فعالیت های اجتماعی و فرهنگی در جامعه و شکل گیری عقاید دینی – مذهبی در ذهنیت مردم، پوشاک و نوع رنگ و جنس و شکل و سبک دوخت تن پوش ها، زمینه و نقش  فرهنگی  یافت، و کارکرد اجتماعی و فرهنگی و نمادین آن برجسته شد. هر یک از تن پوش ها و زیور ها و آرایه های مخصوص آنها به صورتی رمزی و نمادین  مفاهیمی را در جامعه میرساند.

تن پوش ها نشان دهنده پایگاه و منزلت اجتماعی و قومی مختلف می باشد.به طور کلی هدف از ایجاد رشته های گوناگون هنر دستیابی به مجموعه ای از دانش ها، فنون، تقویت قوه خلاقیت، ابداع و کسب تجارت مفید  توسط انسان هایی مستعد و آگاه می باشد.تا در نتیجه قادر باشند با حرکتی صحیح و از طریق  تفکر و ذهنیتی متعادل به مقصد نهایی که همان تکامل انسان ها در مسیر الله است برسند.

هنر هر زمان تجلی گاه روح و جوهر عصر خویش تن است. و میتواند بر حسب اندیشه ها و ارمانهای صحیح در خدمت اهداف الهی قرار گرفته و همانند دیگر پدیده های تکاملی روح بشر- چون علم به دانش و عبادت –انسان را در مسیر تکامل معنوی قرار داد. هنر راستین فراورده ای از اندیشه ها تعالیم و تجربیاتی است که از متن فرهنگی و