سزایی دارند. چرا که می‌توانند به صورت مستقل در چرخه‌های یادگیری و یاددهی نقش مؤثری ایفا کنند. در حقیقت فناوری به مثابه یک واسطه در فرآیند یادگیری عمل کرده و عنصری فعال در این زمینه خواهد بود و باعث ایجاد یادگیری معنی‌دار و هدفمند می‌شوند، هم‌چنین باعث تغییر روش‌های سنّتی و معلم محور به تدریس و یادگیری فراگیر محور می‌شوند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد که معلمان ماهر در کاربرد فناوری اطلاعات بهتر می‌توانند دانش‌آموزان را در یادگیری هدایت کنند(داوید[1]، 1997، به نقل از فرهادی، 1383، 142).
حل مسئله و مهارت‌های سطح بالای تفکر، تفسیر و تحلیل داده، مدیریت زمان و توانایی اولویت‌بندی مهارت‌ها در فضای اطلاعاتی و جامعه جهانی مبتنی بر داده توسعه می‌یابد و این منوط به این است که معلمان و دانش‌آموزان بتوانند به نحو مؤثر و اصولی از فناوری استفاده کنند.
البته نباید فراموش کرد که نقش معلّم به عنوان اولین و مؤثرترین بخش ساختار آموزش است و فناوری به عنوان یاریگر معلم حضور خواهد داشت نه جایگزین او. از این رو این معلم است که با تنوعِ بهره‌گیری خود از مصالح نوین موجود، می‌تواند زمینه اثربخشی فناوری را به وجود آورد. در واقع فناوری نوین آموزشی، سبب سهولت در مسیر یادگیری و یاددهی فعال گردیده و یادگیری پایدار را منجر می‌شود نه این‌که جایگزین معلم گردد. فناوری‌های نوین که به صورت ابزار به ایفای نقش می‌پردازند عبارتند از: نرم‌افزارهای تایپ و پردازش لغت[2]، شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، گرافیک( شامل صدا، تصویر متحرک چون پویانمایی و فیلم) استفاده از رایانه به عنوان فعالیّت‌های فکری و معمایی هدفمند و نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای تعاملی.
در نتیجه معلمان می‌توانند با بهره گرفتن از نظریه‌های یادگیری و فناوری‌های نوین و چند رسانه‌ها و تلفیق این دو در کنار روش تدریس هدفمند، به یادگیری پایدار دست یافته و فرآیند آموزش را به طور کلی کمک نمایند.(شعبانی، 1382، 95)
این نکته بسیار حائز اهمیت است که درس ریاضی از دروسی است که در دیدگاه بسیاری از دانش‌آموزان درسی ناملموس، مشکل و پیچیده بوده و معلمان آن نیز غالباً دانش‌آموزان خویش را با انبوهی از داده مواجه نموده و با مددگرفتن از شیوه‌های سنتی، فرصتی برای تفکر و خلق دانش برای دانش‌آموزان ایجاد نمی‌کنند. به همین دلیل این درس در نظر دانش‌آموزان درسی خشک و بی‌روح و از دید معلمان آن درسی چالش برانگیز و معضل پرور است و روش‌های سنتی تدریس در این زمینه نمی‌توانند مؤثر باشند و همین نکته اهمیت و جایگاه بهره‌گیری از شیوه‌های جدید تدریس را مشخص می کند.
کاربرد این روش‌ها در درس ریاضی باعث علاقه‌مندی دانش‌آموزان به درس می‌گردد. چرا که دراین روش، تدریس همراه با تصاویر زیبا، نمودارها، جداول و بعضاً متحرک‌سازی صورت می‌گیرد و از طرفی چون دانش‌آموز در یادگیری نقش دارد، باعث علاقه و تعمیق یادگیری وی می‌گردد. از آن جا که به اعتقاد محققان بخش اعظم یادگیری و به خاطر سپاری از طریق بینایی صورت می‌گیرد و از سوی فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ابزاری جهت درگیر ساختن حس بینایی و شنوایی فراگیر است؛ موجب تعمیق یادگیری در دانش‌آموزان می‌گردد. هم‌چنین فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات ابزاری جهت تفکر و عمل بوده و بر قدرت استدلال و خلاقیّت دانش‌آموزان می‌افزاید و موجب توسعه دسترسی به آموزش کیفی می‌گردد.
نظریه‌پردازان در شیوه‌های سنتی تدریس، بازنگری نموده و آن‌ها را با روش‌های نوین تلفیق کرده و از این بازنگری برای تدریس
سایت های دیگر :
فرم در حال بارگذاری ...
