وبلاگ

نمودار 4-13 میانگین نمره پاسخگویان در خرده مقیاس‌های مدیریت زمان به تفکیک جنسیت                   170

چکیده

این تحقیق با هدف« بررسی میزان مهارت مدیریت زمان در نوجوانان و جوانان تهرانی و ارائه راهکارهای رسانه‌ای برای تقویت آن» به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری، نوجوانان و جوانان مناطق 22 گانه شهر تهران می باشند، بدین منظور نمونه مورد مطالعه 856 نفر از نوجوانان و جوانان ( نوجوانان436 نفر و جوانان 420 نفر) و (427 نفر پسر و 429 نفر دختر)، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب گردید. پرسشنامه محقق ساخته توسط پرسشگران آموزش دیده برروی پاسخگویان اجرا شد. پس از گردآوری داده ها از آزمون‌های آماری T مستقل برای متغیر جنسیت و سن و آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای تعیین تفاوت بین متغیرهای سن، تحصیلات و طبقه‌ اقتصادی ـ اجتماعی با بهره گرفتن از نرم افزار   SPSS   مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت   .

نتایج نشان داد بیشتر جوانان از مهارت مدیریت زمان و تعداد کمی از نوجوانان از این مهارت بهره می‌گیرند. بین مهارت مدیریت زمان در شاخص هدفگذاری از نظر جنسیت تفاوت معنی‌داری وجود ندارد ،ولی در شاخص‌های اولویت‌بندی و برنامه‌ریزی بین جنسیت تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین بین سن و تحصیلات با مهارت مدیریت زمان تفاوت معنی‌داری وجود دارد ، بین مهارت مدیریت زمان با پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.

مقدمه

مهمترین چیزدر زندگی انسان که از ارزش والایی برخوردار است،زمان (وقت)می باشد.در واقع وقت شیرازه حیات ما را تشکیل می دهد.ارزش وقت از آن جا دانسته می شود که خداوند در قرآن کریم سوره ای را به نام “والعصر”یعنی وقت یا زمان نازل کرده ودر جاهای دیگری از قرآن به برهه هایی از زمان اشاراتی داشته است ؛” والضحی والیل اذا سجی”   (قسم به روز روشن وبه شب ان دم که آرام گیرد).”والفجر والیال عشر” (به سپیده دم و شب های دهگانه سوگند). در احادیث نیز مواردی در این زمینه آمده است ، اینها بیانگر ارزش و اهمیت زمان می باشد. در طول تاریخ، زمان و ابعاد مختلف آن، مورد توجه انواع تمدن‌ها بوده و امروزه این توجه بیش از پیش اهمیت یافته است، به گونه‌ای که فناوری‌های نو، محیطی فراهم آورده‌اند که تقریباً در کوتا مدت می‌توان به اطلاعات بی‌شماری دسترسی پیدا کرده و کارها را بسیار سریع‌تر و آسان‌تر از پیش انجام داد. لذا تمایل به سرعت عمل در انجام کارها روز به روز بیشتر می‌شود. با چنین تمایلی این احساس در افراد بوجود می‌آیدکه از زمان عقب مانده و نمی‌توانند از آن به طور موثر بهره‌مند شوند. وقت (زمان)، سرمایه بشری است، زندگی تنها زمانی پربار می‌شود که براساس مفهوم صحیح زمان، بنا شده باشد.( این عقیده که افراد چگونه تصمیم می‌گیرند از وقتشان به نحو مطلوب استفاده کنند، هسته نظریه مدیریت زمان را تشکیل می‌دهد (سواری،1388)).

ضرورت به کارگیری مدیریت زمان وتنظیم منطقی اوقات در اختیار افراد چه در بعد سازمانی و یا خصوصی، به درستی نشانگر این است که زمان منتظر کسی نمی ماند. مدیریت بر وقت ،مدیریت بر کار و مدیریت بر خود سه امر تجزیه ناپذیر هستند و می توان به جرات گفت که مدیریت زمان در واقع همان مدیریت بر خود است. اصولاً مدیریت زمان یک امر همگانی و عمومی است. آگاهی از مفهوم مدیریت زمان هم در زندگی فردی و هم در زندگی 

ادامه مطلب

سایت های دیگر :